مطالعه آزمایشگاهی تأثیر بازدارنده‌ها بر میزان جذب آسفالتین برروی سنگ مخزن به‌روش طراحی آزمایش

یکی از مشکلات عمده صنعت نفت جذب آسفالتین روی سطوح مختلف ازجمله سطح سنگ مخزن است. جذب آسفالتین روی سطح سنگ مخزن باعث تغییر ترشوندگی، مسدود شدن حفرات و در نتیجه کاهش تولید نفت خام می‌شود. در این تحقیق از افزودن بازدارنده به‌عنوان عاملی برای کاهش میزان جذب آسفالتین استفاده ‌شده است. برای مشاهده این تأثیر از دو بازدارنده کوکونات‌دی‌اتانول‌آمید و دودسیل‌بنزن‌سولفونیک‌اسید استفاده ‌شده است. برای بررسی آماری این موضوع و بهینه کردن آزمایش‌ها نرم‌افزار Design Expert و روش D-Optimal Surface Design به‎کار گرفته شد. نتایج مدل میزان اعتبار بالایی دارد. فاکتورهای طراحی آزمایش شامل غلطت اولیه آسفالتین در بازه 1000 تا mg.L-1 3000، نسبت وزنی آسفالتین به بازدارنده 1:1، 2:1، 3:1 و 0:1(بدون حضور بازدارنده‎ها) و دو نوع بازدارنده کوکونات‎دی‎اتانول‎آمید و دودسیل‌بنزن‌سولفونیک‌اسید است. بر طبق نتایج خروجی نرم‌افزار نسبت وزنی 2:1 کم‎ترین میزان جذب آسفالتین را دارد. همچنین بازدارنده کوکونات‎دی‎اتانول‎آمید بیشترین تأثیر را در کاهش جذب آسفالتین دارد. بازه جذب آسفالتین در عدم حضور بازدارنده در محدوده غلظت اولیه آسفالتین تعیین‌شده بین83/5- mg.g-1 63/13 است و افزودن بازدارنده در بهترین حالت می‌تواند تا 35% از جذب آسفالتین بکاهد.